NOWY WSKAŹNIK DLA MAŁOPOLSKI I KRAKOWA

2011-03-28

Od 1 kwietnia w Małopolsce obowiązuje nowy wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia metra kwadratowego w budynkach mieszkalnych.

Stanisław Kracik, wojewoda małopolski, ustalił, że wskaźnik dla Krakowa wynosić będzie 4759 zł, a dla województwa małopolskiego z wyłączeniem Krakowa 3596 zł.

Wskaźnik będzie obowiązywał do 30 września 2011 roku. Wskaźnik zarówno dla Krakowa, jak i dla Małopolski wzrasta o 1,2 procent. Dotychczasowy wskaźnik wynosił 4702 zł dla Krakowa i 3553 zł dla reszty województwa.

- Wzrost wskaźnika jest zgodny z tendencją na rynku nieruchomości - mówi Stanisław Kracik, wojewoda małopolski. – Niewielki wzrost jego wartości będzie korzystny dla rodzin, planujących zakup mieszkania w ramach programu „Rodzina na swoim”. Z drugiej strony nie powinien spowodować znaczącej podwyżki czynszów np. w TBS-ach czy mieszkaniach komunalnych.

Wskaźnik jest ważny dla osób, które planują zakup mieszkania w ramach rządowego programu „Rodzina na swoim”. Ustawa o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania, na podstawie której realizowany jest ten program, przewiduje, że cena zakupu lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego itd., na który został udzielony kredyt preferencyjny, ma nie przekraczać kwoty, którą otrzymujemy po pomnożeniu powierzchni użytkowej lokalu i średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych. Wartość średniego wskaźnika stanowi iloczyn współczynnika 1,4 oraz średniej arytmetycznej dwóch ostatnio ogłoszonych przez właściwego wojewodę wartości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia. W przypadku Krakowa ten średni wskaźnik wzrośnie więc z 6521 zł do 6623 zł, natomiast dla reszty województwa z 4927 zł do 5004 zł.

Wskaźnik jest też używany w Towarzystwach Budownictwa Społecznego, czyli TBS-ach. W budynkach TBS-ów poziom czynszów nie może wzrosnąć powyżej 4 procent wartości odtworzeniowej (Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Bywa stosowany przez gminy przy określaniu wysokości czynszu w lokalach komunalnych: np. w Krakowie Rada Miasta określiła, że najwyższa stawka czynszu dla zasobu mieszkaniowego gminy nie może być niższa niż 3 procent wartości odtworzeniowej lokalu w skali roku, obliczonej na podstawie wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych.

Z kolei w Ustawie o ochronie praw lokatorów znajduje się zapis, że wartość odtworzeniową lokalu liczy się mnożąc jego powierzchnię użytkową i wskaźnik wartości odtworzeniowej. Jeśli właściciel mieszkania wprowadza podwyżkę czynszu, to gdy przekroczy ona 3 procent wartości odtworzeniowej, najemca ma prawo zażądać jej uzasadnienia i kalkulacji, a następnie zakwestionować podwyżkę, wnosząc do sądu pozew o ustalenie na podstawie przepisów ustawy, że podwyżka jest niezasadna. Udowodnienie zasadności podwyżki ciąży na właścicielu.