NOWY WSKAŹNIK DLA MAŁOPOLSKI I KRAKOWA
2010-09-29
Od 1 października w Małopolsce obowiązywać będzie nowy wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia metra kwadratowego w budynkach mieszkalnych.
Stanisław Kracik, wojewoda małopolski, ustalił, że wskaźnik dla Krakowa wynosić będzie 4702 zł, a dla województwa małopolskiego z wyłączeniem Krakowa – 3553 zł. Wskaźnik będzie obowiązywał od 1 października tego roku do 31 marca 2011 roku.
Dotychczasowy wskaźnik wynosił 4614 zł dla Krakowa i 3486 zł dla reszty województwa. Wskaźnik zarówno dla Krakowa, jak i dla Małopolski wzrasta więc o 1,9 procent.
-Wskaźnik nieco wzrośnie - mówi Stanisław Kracik, wojewoda małopolski. – Myślę, że będzie to sytuacja korzystna dla rodzin, planujących zakup mieszkania w ramach programu „Rodzina na swoim. Z drugiej strony taki wzrost wskaźnika nie powinien spowodować znacznej podwyżki czynszów np. w TBS-ach .
Wskaźnik jest ważny dla osób, które planują zakup mieszkania w ramach rządowego programu „Rodzina na swoim”. Ustawa o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania, na podstawie której realizowany jest ten program, przewiduje, że cena zakupu lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego itd., na który został udzielony kredyt preferencyjny, ma nie przekraczać kwoty, którą otrzymujemy po pomnożeniu powierzchni użytkowej lokalu i średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych. Wartość średniego wskaźnika stanowi iloczyn współczynnika 1,4 oraz średniej arytmetycznej dwóch ostatnio ogłoszonych przez właściwego wojewodę wartości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia. W przypadku Krakowa ten średni wskaźnik wzrośnie więc z 6497 zł do 6521 zł, natomiast dla reszty województwa z 4875 zł do 4927 zł.
Wskaźnik jest też używany w Towarzystwach Budownictwa Społecznego, czyli TBS-ach. W budynkach TBS-ów poziom czynszów nie może wzrosnąć powyżej 4 procent wartości odtworzeniowej (Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Bywa stosowany przez gminy przy określaniu wysokości czynszu w lokalach komunalnych: np. w Krakowie Rada Miasta określiła, że najwyższa stawka czynszu dla zasobu mieszkaniowego gminy nie może być niższa niż 3 procent wartości odtworzeniowej lokalu w skali roku, obliczonej na podstawie wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 metra kwadratowego powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych. Z kolei w Ustawie o ochronie praw lokatorów znajduje się zapis, że wartość odtworzeniową lokalu liczy się mnożąc jego powierzchnię użytkową i wskaźnik wartości odtworzeniowej. Jeśli właściciel mieszkania wprowadza podwyżkę czynszu, to gdy przekroczy ona 3 procent wartości odtworzeniowej, najemca ma prawo zażądać jej uzasadnienia i kalkulacji.
