Specjalistka w dziedzinie psychiatrii, przyjaciółka św. Jana Pawła II, autorytet moralny – dr Wanda Półtawska obchodzi setną rocznicę swoich urodzin. W jubileuszowych uroczystościach uczestniczyła marszałek Sejmu Elżbieta Witek. W imieniu premiera Mateusza Morawieckiego życzenia Jubilatce złożył wojewoda małopolski Łukasz Kmita – organizator uroczystości.
W uroczystości wzięli udział także: sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Paweł Szefernaker, sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Jacek Osuch, sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki Włodzimierz Bernacki, sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Wojciech Kolarski, rzecznik praw dziecka Mikołaj Pawlak, I wicewojewoda małopolski Józef Leśniak i II wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz. Uroczystość poprzedzona była mszą świętą, która odbyła się w bazylice Mariackiej.
– W tym szczególnym dniu – w imieniu własnym oraz członków Rady Ministrów – składam Pani serdeczne podziękowania za wszelkie trudy i owoce minionych lat. Dziękuję za swoistą lekcję życiowej wytrwałości, którą przekazuje Pani innym – napisał w liście do Jubilatki premier Mateusz Morawiecki.
– Czuję się niezmiernie zaszczycony, że mogę osobiście towarzyszyć Pani w tym wyjątkowym dniu i dzielić radość, która jest dziś udziałem tak wielu osób – Rodziny, Bliskich i Przyjaciół. Spoglądając na Pani wspaniały życiorys, można dostrzec, że każdy moment przepełniony jest nieopisaną dobrocią. W każdej chwili widać szlachetne zatroskanie o los drugiego człowieka. Każdy etap wymagającej, choć pięknej drogi życiowej jest naznaczony ciepłem i empatią – mówi wojewoda małopolski Łukasz Kmita.
– Karol Wojtyła nie używał słowa „tłumy”. Każdy jest jednakowo ważny. Nie dajcie się traktować jako stado. Człowiek musi odszukać swoją tożsamość i plan Boga wobec niego. Jesteście, każdy z was, odpowiedzialni za siebie, ale zapominacie o tym, że ten każdy człowiek sam pisze swój życiorys. Karol Wojtyła uznawał przede wszystkim człowieka – powiedziała Wanda Półtawska.
Wanda Półtawska urodziła się 2 listopada 1921 r. w Lublinie. Przed wojną uczęszczała do szkoły urszulanek, a także działała w harcerstwie. Po agresji Niemiec i ZSRS na Polskę włączyła się do walki w konspiracji niepodległościowej jako łączniczka.
W lutym 1941 r. wraz z grupą harcerek została aresztowana przez gestapo, a następnie wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Tam stała się ofiarą niemieckich lekarzy, którzy przeprowadzali na niej eksperymenty pseudomedyczne. Pod koniec wojny została przewieziona do obozu w Neustadt-Glewe, gdzie 7 maja 1945 r. odzyskała wolność.
Po powrocie do Polski rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza rozpoczęła pracę zawodową, najpierw w Szpitalu Psychiatrycznym w Kobierzynie, a następnie w Klinice Psychiatrycznej Akademii Medycznej w Krakowie. Równolegle uzyskała kolejne stopnie specjalizacji, a w 1964 r. obroniła doktorat z psychiatrii. Trzy lata później zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, którym kierowała przez 33 lata.
– Jestem pełen podziwu dla Pani poświęcenia na rzecz poradnictwa małżeńskiego i rodzinnego. Mamy świadomość, jak ważna jest to misja. Święty Jan Paweł II, Pani bliski Przyjaciel, mówił nam bowiem, że „rodzinom powierzone jest zadanie walki przede wszystkim o to, ażeby wyzwolić siły dobra”. Pozostajemy ogromnie wdzięczni za to, że niestrudzenie podąża Pani za tym wezwaniem. Mamy to szczęście, że możemy czerpać z Pani nauk i inspirować się myślami, którymi się Pani z nami dzieli – dodaje wojewoda Łukasz Kmita.
Dla Jana Pawła II Wanda Półtawska była nie tylko wieloletnią przyjaciółką i osobą największego zaufania, ale także – jak sam o tym pisał – osobistym ekspertem w dziedzinie Humanae vitae. Początkowo stała się powiernikiem Jego spraw w Kościele krakowskim, ale Jej praca szybko przybrała wymiar międzynarodowy.
W latach 1981-1984 była wykładowcą w Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, a od 1983 r. członkiem Papieskiej Rady ds. Rodziny. Wielokrotnie uczestniczyła w organizowanych na całym świecie sympozjach i konferencjach naukowych, których tematem była rola rodziny we współczesnym świecie oraz ochrona życia nienarodzonego.
Źródło informacji biograficznych: IPN