Wojewoda małopolski Piotr Ćwik, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie dr hab. Filip Musiał oraz wójt gminy Skrzyszów Marcin Kiwior zapraszają na uroczystości pogrzebowe śp. Wiesława Budzika ps. „Roland”.
- Ten, który uciekł śmierci czyhającej w obozach koncentracyjnych, był w okrutny sposób torturowany przez władze komunistyczne, skazany na śmierć, wreszcie pochowany potajemnie pod osłoną nocy... Ale dzisiaj głośno mówimy: ten plan się nie powiódł! Teraz Wiesław Budzik odnajdzie godne miejsce wiecznego spoczynku – mówi wojewoda małopolski Piotr Ćwik.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 29 sierpnia 2019 r. i rozpoczną się o godz. 14.45 wprowadzeniem trumny do kościoła pw. Mikołaja Biskupa w Łękawicy. Bezpośrednio po mszy świętej kondukt pogrzebowy wyruszy na cmentarz parafialny, gdzie nastąpi złożenie doczesnych szczątków Wiesława Budzika do grobu. Uroczystość odbywać się będzie z asystą wojskową.
Wiesław Budzik ps. „Roland” to jeden z sześciu żołnierzy, których ciała odnaleziono na krakowskim cmentarzu Rakowickim jesienią 2017 r. w ramach prac Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Jak mówią zapiski grabarzy, żołnierze ci zostali: „pochowani w nocy, bez trumien i ubrań, trudno powiedzieć, w którym grobie”.
≈≈≈≈≈≈≈≈
Wiesław Budzik ps. „Roland” (1920-1946)
Urodził się 4 grudnia 1920 r. w Łękawicy. Był synem zawodowego oficera, kpt. Józefa Budzika. Od 1937 r. uczył się w Korpusie Kadetów w Rawiczu, wiosną 1939 r. zdał maturę.
W pierwszych latach II wojny światowej mieszkał w Łękawicy, a następnie w Mielcu. Wstąpił do ZWZ. Aresztowany w maju 1941 r., kolejne cztery lata wojny spędził w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych – w Tarnowie, KL Gross-Rosen oraz Hersbruck, filii KL Flossenbürg. Uwolniony wiosną 1945 r. przez wojska amerykańskie, jesienią wrócił do kraju.
Od marca 1946 r. był żołnierzem oddziału Pogotowia Akcji Specjalnej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Tadeusza Gajdy „Tarzana”, funkcjonującego w ramach Inspektoratu NZW „Maria” (powiaty tarnobrzeski, mielecki i dębicki). Uczestniczył w akcjach oddziału na ziemi tarnobrzeskiej, a wiosną 1946 r. wraz z „Tarzanem” przeniósł się w podgórskie rejony Iwkowej, skąd urządzano wypady do Tarnowa i okolic.
Rozpoznany w czasie jednej z akcji, został zadenuncjowany, a następnie aresztowany 4 sierpnia 1946 r. Na polecenie sowieckiego doradcy w tarnowskim Urzędzie Bezpieczeństwa, torturowano go, przypalając mu stopy, aby wydobyć zeznania na temat oddziału.
27 września 1946 r. został skazany na karę śmierci podczas procesu PAS NZW i Brygad Wywiadowczych WiN w Tarnowie. Zamordowano go 21 października 1946 r. w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. Ciało zostało potajemnie pochowane w nieoznaczonym grobie na cmentarzu Rakowickim. W domniemanym miejscu wiecznego spoczynku rodzina postawiła nagrobek. Szczątki Wiesława Budzika zostały odnalezione w bezpośrednim sąsiedztwie nagrobka, jesienią 2017 r., w wyniku prac Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN.
Źródło